O help, laat niemand zo eindigen!

Nee, zo niet. Dit wens ik niemand toe. Zo wil je niet aan het einde van je leven staan. Mevrouw, bijna 90, is trots op haar levensinstelling. Zij heeft zich niet willen voegen in een kerk. Het kan niet zo zijn dat die de hele waarheid vertegenwoordigen. Tja, daarin ben ik het wel met haar eens. Ja, we zijn het in veel dingen met elkaar eens. Geloof is iets persoonlijks, niet van een instituut. Ze is trots dat ze zichzelf de rijkdom heeft gegund om ruimdenkend en spiritueel te zijn. Ze is gaan geloven in Engelen, die zijn overal en helpen ons. Het lijkt wel goed te zitten met haar geloofszekerheid.

Totdat de ouderdom toeslaat. Binnen enkele weken verandert ze van een zekere en trotse vrouw in een bang en onzeker wezen. Waar is nu haar geloofszekerheid gebleven? Nu wordt het duidelijk dat daarin iets heel essentieels mist. Even doorvragen en doorpraten. Daar krijg ik alle tijd voor omdat ik 48 uur op haar moet passen. Mevrouw gelooft dat het einde van dit leven niet het einde is van alles. De geest gaat door. Altijd. Niet naar een rustplaats maar naar een ander leven. Opnieuw en opnieuw. Reincarnatie. Zij gaat dan ook naar een andere wereld zegt ze. Ok, ik geloof dit niet maar toch is me dan nog niet duidelijk waarom ze zo angstig is en depressief. Het kan toch een gelukkige gedachte zijn? Steeds een nieuw begin, een nieuwe kans en steeds kom je weer een stapje verder……..

Hoe mooi het ook klinkt, de praktijk van de afgelopen 48 uur tonen mij dat het heel moeilijk is om hier zekerheid in te vinden op het moment dat het nodig is: op het moment dat Pietje Dood voor de deur staat. Ze lijkt het allemaal toch niet echt te geloven. Pietje, neem me maar mee, ik ben er klaar voor, ik heb mogelijk alles verpest maar ik krijg nu een nieuwe kans en ga een nieuwe hemel binnen. Nee, dat zegt ze dus niet tegen Pietje. Alsof ze weet dat Pietje hier heel erg hard om zal lachen. Pietje gelooft er niet in en zij eigelijk ook niet.

Ik leg mevrouw uit dat ik doodgaan als een ontmoeting zie. The Final Embrace. Eindelijk thuis bij papa. Hij maakte me, geniet van me en heeft er alles aan gedaan om te tonen dat Hij mij wil verzoenen met Zichzelf. Hij gaf Zichzelf. Mevrouw begint te stuiteren. Nee, nee, nee, geen zonde, geen vergeving, nee helemaal niets fout gedaan, nee daar gaat het niet om….. Ja beste mensen, daar gaat het wel om. Wel als u OOK aan het einde van uw leven en bij het laatste busstation een koffer met zekerheid wilt hebben. Ja, Pietje, mij mag je hebben. Mijn Schepper heb ik in dit leven al ontmoet en die ervaring smaakt naar meer. Dat wens ik iedereen, inclusief mijzelf, toe. Dat maakt mij zendeling.