Onzekere tieners in Kroatie en Facebook

Tieners Tieners ——> onzekerheid ——> facebook ——-> stukje zekerheid in de digitale wereld ——-> onzekerheid in de echte wereld —–> nog meer facebook of een vriendje of vriendinnetje ——-> weer wat meer zekerheid ——> minder interesse in zaken die niet direct met facebook of vriendje en vriendinnetje te maken hebben ——-> geen betrokkenheid bij gewone zaken als school, gezelligheid, gesprek, contact met grootouders ——> onzekere tieners.

Zoiets heb ik in gedachten. In Kroatie werd het al snel duidelijk: facebook biedt houvast aan eenzame tieners die afgelegen wonen en geen budget hebben om te kunnen bellen. Facebook is een goedkoop communicatie middel. In Kroatie bestaat ook gratis facebook. We noemen het “Bijstands facebook”. En zo zien we hen poseren en status updates plaatsen die soms mij als volwassene nogal doen schrikken. Dat zeg je toch niet? Nee, dat doen ze ook niet, ze schrijven dat op. Niemand in de buurt.

Het laatste jaar vind ik ze nogal ongemotiveerd en besef me dat dit groeiende is. Tijdens een programma (meestal in het weekend) moet ik steeds meer moeite doen om hen bij de smartphone weg te halen. De enige oplossing is dan om de smartphone bij hen weg te halen door een mandje rond te laten gaan waar die telefoons in gedropt dienen te worden. Vragen naar interesses levert niets op en ik vraag me af: hoe kun je jezelf en anderen vermaken op facebook als je geen interesses hebt? Hebben ze geen interesses? Dat is natuurlijk niet helemaal waar. Die statusupdates gaan toch ergens over? Ja, die gaan over: 1) tienerliefde 2) over niets (“goedemorgen” – dan is het meestal al 10 uur – “iemand inbox?” – “het is saai hier” – “nog iemand wakker?” – dan is het 02.00 uur)

Het probleem is hier niet dat het fout is. Het probleem is dat het alles is. Facebook is alles voor hen. Ze hebben niet eens in de gaten dat die status updates nergens over gaan en dat ze hier geen enkele interesses ontwikkelen. Ze draaien in cirkeltjes van onzekerheid, facebook en via de facebook leegheid terug naar onzekerheid.

Wat kun je er aan doen? Hoe zijn die tieners te helpen? Ik lig er soms echt wakker van (samen met mijn vrouw). Volgens mij is er door ons heel weinig aan te doen. Het achterliggende probleem is gewoon te groot daarvoor. Dat betreft ouders die vergeten zijn aandacht te geven en die hebben tieners gekweekt die zich onzeker terugtrekken uit de grote boze wereld waar ze bang voor zijn. We hebben het geprobeerd en we blijven het proberen. We namen ze mee naar Nederland waar ze als prinsen en prinsessen zijn ontvangen, we namen ze mee op jeugdkamp, organiseerden jeugdweekenden, lieten hen meedoen in de organisatie en leiding maar telkens als we iets van henzelf verwachten, dan zijn ze niet beschikbaar. Dan hebben ze ineens een vriendje. En zij denken dat die hen de zekerheid zal geven voor dit leven die ze nodig hebben. Het vriendje waar ze via facebook zo naar hebben gezocht (bewust en onbewust) moet hen nu de stevigheid en volwassenheid bieden die hen klaarmaakt voor een leven met verantwoordelijkheid.

Helaas, zo werkt dat niet……… Lieve tieners, we blijven voor jullie bidden……

▶ Tekst uit oorspronkelijk bericht tonen